Os contos que me contaron

Cando era nena non me contaron moitos contos, pero si me abriron as portas a moitas intrigas que me fixeron buscar as historias onde podía: nos libros, nas voces das persoas que coñecía ou descoñecía.

Despois de adicarme á narración oral como profesión, oficio artístico, desde hai máis de vinte anos, descubrín que os contos veñen a min. Son contos que comparten as persoas que precisan lembrar e que queren que lembremos, que falan de quen somos, de onde vimos.

Dalgún xeito, responden as grandes preguntas, gardan os misterios, perseguen facerte sorrir, rir, pero, sobre todo, buscan facernos sentir a gusto, en boa compaña.